Накл мекаран,ки як бача дар зминои лалмӣ дар пушта даводав доштаст,ки се қрғз чорагиша мегиран, хлоса бачаак зиқ мегара. Медуна, ки мебаранш, ва имову ишора қрғзора мефамна, ки бмунем та нмозма бхунму угам барем, иҷозатш медан, ай лави тегаи азн даан мегира, сахт-сахт.
Азна медаву дар вахти азндии бланд-бланд дод заан мегира:
Ассалот се танано!,
Лӯв мекнм мезанано!,
Лӯв намекнм мебарано!”.
Мардм дига дарак миёван, белу кланду тиёқу чзе пеши қапшн мезана мегирану ӯй мехран болоӣ, қрғзони ай тарси мардма дма хода мекнан мегрезан бра ва ҷуни бачанӣ мегара халос. (Ровӣ: А. Қадамов).
Назари хешро иброз кунед