Ҳамаки Файз дар маҳаллаи Хӯфаки шаҳри Хорғ зндгӣ мекар. Борҳо меҳмуни хонаводаш бидаем. Бахусус нисбати мардуми Ванҷ ҳамаи оилаш эҳтироми хосса дора.
Ҳамроҳи бобам соли ҳазору нусаду навадучор бӣ, меҳмунш шием. Баъд ва ҳамроҳии бобам ва ҳамаки Файз берун тамошо брумайем. Пештоқи (веранда) хунаш дрозай. Баъд бобам тамошо кар вирандаву прсӣ ай амаки Файз:
— “Э Файз, ин вирандт дуқабатасту қабати друнгинш кост?.
Амаки Файз, ки:
— “Аз дасти шмо ванҷиҳо ҳама кор меёяд. Як ванҷӣ меҳмон шуд, пурсидам,ки Хоруғ куҷо омадаӣ?. Гуфт:
— “Ба ман виранда харид кардан даркор?. Ман гуфтам:
— “Виранда харидан чӣ даркор, аз ман ду қабат, якеашро кану бар. Баъд ванҷӣ гӯё интизори ин гап буд, ки гуфт:
— “Ломро биёр”. Агар мегуфтам, ки не, номардӣ мешуд. Ванҷӣ қабати даруниро қатии ман канда, ба мошини худам бор кард ва ба Ванҷ бурдем”.
Бобам гфт, ки:
— “Э Файз, хуб сода будай. Сода, яъне хуби беандоза”.
Найтарӣ мараки хуб бӣ ҳамаки Файз, Худованд биёмрзашун!. Давлатмир Давлатов.
Назари хешро иброз кунед