Соли таваллудаш 1914. Фаъолияти меҳнатиаш аз соли 193 оғоз ёфтааст. 1939-1940 директори мактаби миёнаи нопурра, 1941-1942, 1945-1946 мудири шӯъбаи маориф, 1944-1945 мудири шӯъбаи тағриботу ташвиқоти кумитаи ҳизби ноҳияи Ванҷ, 1947-1950 мудири шӯъбаи маҳсулоттайёркунӣ, 1955-1959 нозир-тафтишотчии ҷамъияти матлуботи ноҳияи Ванҷ, 1959-1961 раиси ҷамъияти матлубот, 1962-1976 ҷонишини раиси ҷамъияти матлуботи ноҳияи Ванҷро ба ӯҳда дошт. Аз соли 1976 нафақахури шахсӣ. Дар ҳама ҳолат ва дар иҷрои ҳама вазифаҳо намунаи баланди роҳбари зоҳир намудааст. Аз китоби “Ванҷ”-и Ҳ. Пирумшоев. Ҳарфчин Бежан Ашрафӣ.
Назари хешро иброз кунед