Ба навиштани шеър аз овони ҷавонӣ шуғл варзада, шеърҳояш дар бисёр китобҳои дастҷамъии шоирони имрӯзаи тоҷик аз он ҷумла «Бӯи ҷӯи муллиён», «Наврӯзи Роғун», «Аҷаб шаҳри дилороӣ Душанбе», «Гулбонги Истиқлол», «Бахтофарин», «Ҷилваи Наврӯз», «Наврӯзи ҷаҳонафрӯз» ва ғайраҳо чоп шудаанд.
Китобҳои алоҳидааш «Чашмаи Роғ», «Шогуна», «Сояи абр», «Нафаси хаёл», «Атри гули ёс» дар солҳои гуногун ба дасти хонандагон расида,аз ҷониби муҳаққиқон, олимони адабиётшинос мавриди таҳқиқ ва баҳои баланд гирифдаанд. Дар воқеъ Нуқраи Суннатниё чун шоири баркамолу соҳибравия дар Тоҷикистон ва дар байни тоҷикони бурунмарзӣ маъруфияти назаррас соҳиб гаштааст.
Намунаи шеърҳояш бо забонҳои русӣ, узбекӣ ва арабӣ тарҷума шудаанд, ҳамчунин силсилаи шеърҳояш дар рӯзномаву маҷаллаҳои ҷумҳуриҳои ҳамзабони Эрон ва Афғонистон ба табъ расидаанд.
Аз соли 1994 узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон. Аз соли 1996 инҷониб мудири шӯъбаи кадрҳои Иттифоқи нависандагони Тоҷикистонро ба ӯҳда дорад.
Барои маҷмӯаи «Атри гули ёс» соли 2011 барандаи ҷоизаи адабии ба номи Мирзо Турсунзода гардидааст.
Хизматҳои бисёрсолааш аз ҷониби Ҳукумати Тоҷикистон бо Ифтихорномаи Президиуми Шӯрои Олии ҶТ ва медали «Хизмати шоиста» қадр карда шудаанд.
Ватан
Кай кашидӣ интизории маро,
То ки оям рӯи хокат, эй Ватан?
Хуб медонам, накардам интихоб
Бо сари худ хоки покат, эй Ватан!
Кош ман чун ҳадя бошам баҳри ту,
Баски беҳин тӯҳфаи аз баҳри ман.
Аз азал бо ҳамдигар ҳамқисматем,
Ҳамгилему ҳамдилу ҳамҷону тан.
Аз азал чун модари аз баҳри ман,
Ман чу фарзанди азиз аз баҳри ту.
Нуқраи покизаи ҷисми туям,
Мисли ҳар як деҳаи ту, шаҳри ту.
Ҳеҷ касро нест, имкон,ки кунад
Модари хешу Ватанро интихоб.
Мояи тақдир бошад ин ҳама
Бахти кас бедор бошад, ё ки хоб.
Шукр гӯям қисмати некӯи худ,
Шукри он, ки бахти бедори манӣ.
Озмудам раҳ ба раҳ сад ранг дӯст,
Тоҷикистон беҳтарин ёри манӣ.
Ванҷ
Дар деҳи кӯҳистони Ванҷ
Аз хок ҳам беш аст санг.
Дар пойдории ҷаҳон
Бо ҷони мо хеш аст санг.
Аз санг девори баланд,
Аз санг айвони кушод.
Дар боғҳои серсанг
Аз санг сархоникушод.
Санг аст дар пойи мазор,
Аз санг лавҳи гӯрҳо,
Аз чашми моҳи шоми деҳ
Бар санг лағжад нурҳо.
Дар домани кӯхи баланд,
Бе санг марзи танг нест.
Сад шукр, аммо мардумаш
Дилтанг ё дилсанг нест.
Дар деҳи кӯҳистони Ванҷ
Гар нест дарёи калон…
Дар доманаш мепарварад
Дарёдилони ташнаҷон!
Эй, ки аз оғоз туро меҷӮям
Кистӣ, Эй, ки аз оғоз туро меҷӯям,
Раҳи ман кӯр шуду боз туро меҷӯям?
Медамад аз дили сетор шигарф оҳанге,
Меравам дар дили овоз туро меҷӯям.
Баски дар оина чашмони туро мебинам,
Ман дар ин оинаи роз туро меҷӯям.
Шона чун панҷаи ту даст ба мӯям бикашад,
Ман дар ин ҷилваю пардоз туро меҷӯям.
Андар он шӯъла, ки парвона параш месӯзад,
Мезанам болу шаҳи ноз туро меҷӯям.
Дар сари роҳи ҷаҳон роҳи туро мепоям,
Кистӣ, эй, ки аз оғоз туро меҷӯям!?
Бадахшонӣ
Ба рӯи санг бигзорад намозашро бадахшонӣ,
Ба чашмам доғи ҳар сангаш намояд нақши пешонӣ.
Зи оби новадонаш бишнавам пайғоми пайғамбар,
Лаби ҷар чолёбашро гуморам тахти султонӣ.
Барорад об аз чашму биёрад хок дар мижгон,
Ба фарқи хора сабзонад ҳинову усмаву райҳон.
Дуторашро занад нохун чу Зӯҳра дар бари гардун
Ба санги тахт густурда барои меҳмонаш хон.
Ба арзон мебаранд аз ӯ агарчи лаъли яздонӣ,
Чӣ қиммат меканад, аммо бари кӯҳу камар ҷоне.
Бубин то қуллаҳо роҳаш баровардаст бо ханҷор
Барои хӯшаи гандум, барои пораи ноне.
Ба мисли тоқии шуғнӣ бари як қӯллае чанбар
Кунун ҳам деҳаи хурде зи аҳди Нуҳи пайғамбар.
Зи боми хонааш чашми дарича сӯи гардун боз,
Фурӯзонад ҷаҳонашро шабонгаҳ нури як ахтар.
Нанолад лек аз бахту надорад шиква аз гардун,
Ба оби чашмааш шӯяд ғубори дил бадахшонӣ.
Миёни хонаи сангӣ, ба даври оташи қудсӣ,
Адолатро, муҳаббатро, ҳақиқатро кунад бонӣ!
(Аз китоби “Ванҷи ман”- Ҳ. Пирумшо).
Нуқра Суннатниё ҳафтодсола шуд
24.09.2020. Шоираи ширинкалом, зодаи диёр, узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, дорандаи ҷоизаи адабии ба номи Мирзо Турсунзода, соҳиби ифтихорномаву нишонҳо Нуқра Суннатниё ҳафтодсола шуданд. Суннатниё яке шоирони тавонои кишвар буда, соҳиби чанд маҷмӯаи шеърӣ аст, ки дар ашъораш васфи диёру талқини хисоли некӯ, эҳсосоти воқеии шоирбинонаро бо каломи шево ба риштаи назм кашидааст.
Шоираи мӯҳтарамро ба иллати солгард таҳният гуфта, ба эшон умри дарозу бобаракат орзумандем. Ба муносибати солгард намояндагони илму фарҳанги диёр таманниёти хешро ба шоира иброз доштаанд, ки намунаи чандро дар зер меоварем.
Зоиршоҳи Давлат
Нуқраи Суннатниё. Ин ному ин шахсият барои ҳар тоҷики худшинос, ки аз шеъри муосир баҳрае бурда, ошнову азиз аст. Ашъораш саршор аз муҳаббату дарду орзуву ормони инсону васфи майҳану ишқи диёр аст. Самимитар аз ашъори ӯ хеле кам аст, ки бар дилҳо нишинад. Чун ҳарф, ҳарфи ӯ фарогири шууру эҳсосу шолудаи андешаҳои ноб аст.
Ӯ зодаи сарзамини Ванҷи мо ва аз нажоди озодзодагон аст. Мутмаинам, ҳар ванҷие ки мушарраф ба суҳбати орифонаи эшон шавад, беихтиёр ӯро ХОЛА хоҳад гуфт, ки пас аз модар барои ҳар касе хола азиз аст. Ӯ як ванҷӣ бо маънои томи ин калима аст. Самимӣ, меҳрубон, дилсӯз, огоҳу рӯшанзамир, модаре бо ҳарфи калон.
Аз бузургвории шахсияти холаи Нуқра ва маонии ноби ашъори гаронвазни ӯ агар рӯзҳову ҳафтаҳо ҳам бигӯем кам аст. Табрикоти самимонаи дӯстони ин гурӯҳи Фейсбукро ба муносибати зодрӯзи шоираи хушкаломамон холаи Нуқраи Суннатниё бо таманниёти содиқонаи умри дарозу сиҳҳату офияти бардавом ва баракат дар кору фаъолияти эшон изҳор карда, умедворем ки бо дастгирии фарҳангиёни бедордилу майҳандӯсти Ванҷ дар мактабу марказҳои фарҳангии ноҳия ин сана ҳар сол бо тантанаву декламатсияи ашъори пурғановати эшон таҷлил хоҳад шуд. Дар зер яке аз охирин сурудаҳои шоир оварда шудааст.
Дуруд
Дилгир шудам, Ватан, зи дурии ту зуд,
Дар нақшаи ман ҷудо шудан аз ту набуд.
Ҳар субҳ, ки парда боз мекард зи шаб,
Хуршеди туам нахуст мегуфт: «Дуруд».
***
Бӯйи гули санҷит беҳ аз атри Фаранг,
Бар обу ҳавои ту дилам гардад танг.
Ҷуз ранги баланди ҷигарии кӯҳат,
Андар ҷигари хеш наовардам ранг.
***
Чи фарқе, ки ба Маскав ё Ҳисорам,
Ҳаводори ҳавои кӯҳсорам.
Агарчи решаам дар қалби санг аст,
Ба шаш сӯ шоху баргу реша дорам.
Иршод Сулаймонӣ
Ҳафтодумин солгарди пурифтихори соҳиби ин ғазали зебову ошиқонаву орифона, шоири хушному самбули покиву иффату нозу самимият, хешованди хуби хубам, Нукра Суннатниёро ба ҳама ошиқони шеъри ноб, табрик арз мекунам:
Кистӣ, эй, ки аз оғоз туро меҷӯям,
Раҳи ман кӯр шуду боз туро меҷӯям?
Медамад аз дили сетор шигарф оҳанге,
Меравам дар дили овоз туро меҷӯям.
Баски дар оина чашмони туро мебинам,
Ман дар ин оинаи роз туро меҷӯям.
Шона чун панҷаи ту даст ба мӯям бикашад,
Ман дар ин ҷилваю пардоз туро меҷӯям.
Андар он шӯъла, ки парвона параш месӯзад,
Мезанам болу шаҳи ноз туро меҷӯям.
Дар сари роҳи ҷаҳон роҳи туро мепоям,
Кистӣ, эй, ки аз оғоз туро меҷӯям!?.
Холид Қудратов
Қариби бегоҳирӯзӣ аз кори хочагидорӣ фориғ шуда, саҳифаи фейсбукро кушодам ва навиштаҷоти додари хеле ҳам қадрдон ва ҳақшиносам Зоиршоро хондам ва хело ҳам хурсанд шудам, зеро он суханҳое, ки мехостам дар ин рузи нек нисбати апаи азиз, мушфиқ, хоксор ва ниҳоят як инсони хеле одию самимӣ ирсол кунам, дар навиштаҷоти додарам Зоиршо пайдо намудам, ташаккури беҳад бародар Зоиршо барои чунин суханҳои самимӣ ва одилона дар ҳақи апаи мушфиқам Нуқрабону (Раҳмхоним).
Дар ҳақиқат апаам Нуқра чунон одами хоксор ва ҳалиме мебошанд, ки касро ба ҳайрат меорад. Ҳар вақт, ки ба диданаш ба Душанбе равам, чу айёми кӯдакиам чунон навозиш ва гирдгардонӣ мекунад, ки танҳо модар ба фарзандаш чунин амалро раво мебинад, хуллас нисбати ҳамаи хешу табор,наздикону дӯстон ва ҳамсояҳояш мушфиқу меҳрубон ҳаст.
Апаҷони азизам, аз Худованди манон барояти саломатии бардавом, дар корҳоят муваффақиятҳои беназир барои фарзандон, наберагон ва додаронат, соябони сар буданро таманно дорам.
Худованд Шумо ва кулли ғарибони берун аз ватанро ба дидори пайвандон ва наздикон мушарраф гардонад.
Дар ин рӯзи мавлудатон ҳамон мисраҳое, ки даҳ сол пеш барои ҷигарбандат Парвиз дар рузи домодиаш навишта будам, пешкашатон менамоям:
Дар ҷабинат Парвизо нури худо бинам ҳаме,
Бо аруси нозанини хушлиқо бинам ҳаме.
Хонадони нав сози хуш муборак гӯямат,
Дар калому гардишат бар ҳақ сано бинам ҳаме.
Дустон ҷамъ омаданд баҳри муборакбодиат,
Қадри ёру дустонат то само бинам ҳаме.
Ҳақ зи ботил дур бошад доимо дар ёди ту,
Бар руҳи поки падар даст бар дуо бинам ҳаме.
Модари хуш лутфи ту шод аст аз лутфи Худо,
Шеъри ӯ чун кимиё бар тан даво бинам ҳаме.
Бо сироталмустақим пайванд бошад насли ту,
Зиндагиатро пур аз меҳру вафо бинам ҳаме.
Доимо пеши Худо дорам умеду орзу,
Душманатро банд-банд аз ҳам ҷудо бинам ҳаме.
Мустаҷо гардад дуоят, Холидо, дар рузи нек,
Бозгаште бар ватан дар лаб дуо бинам ҳаме.
Назари хешро иброз кунед